ΔΑΚΕ Καθηγητών ΔΕ: ΤΙΜΟΥΜΕ ΤΗΝ 74η ΕΠΕΤΕΙΟ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗΣ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Παρασκευή, 12 Οκτωβρίου 2018

Γιορτάζουμε σήμερα, με τον τρόπο και την περίσκεψη που ταιριάζει, την επέτειο της απελευθέρωσης της Αθήνας, από τα ναζιστικά στρατεύματα της Γερμανικής Κατοχής, στις 12 Οκτωβρίου 1944.

 Επειδή ο πραγματικός λόγος θέσπισης κάθε επετείου έγκειται κυρίως στο να διδάσκει, έχουμε χρέος να αναδείξουμε δύο κορυφαία μηνύματα, τα οποία εκπέμπονται στο διηνεκές.

Το πρώτο μήνυμα συνίσταται στο ότι η 12η Οκτωβρίου 1944 κλείνει τον εμβληματικό ιστορικό κύκλο που άνοιξε το μεγαλειώδες «ΟΧΙ» της 28ης Οκτωβρίου 1940. Το πανεθνικό «ΟΧΙ» σήμανε την καθολική αντίσταση του Ελληνικού Λαού και την αταλάντευτη προσήλωσή του στις αρχές της Ελευθερίας και της Εθνικής Ανεξαρτησίας, όπως αυτές απορρέουν από την Αρχαία Ελλάδα. Κατά συνέπεια, η 12η Οκτωβρίου 1944 υπήρξε η δικαίωση, η οποία τεκμηριώνει ασφαλώς ότι στη διαδρομή και την εξέλιξη της Ιστορίας δεν έχει σημασία το πληθυσμιακό μέγεθος ενός λαού και η έκταση του εδάφους του. Σημασία έχει το φρόνημα και συγκεκριμένα, η αδιαπραγμάτευτη απόφασή του να υπηρετεί αρχές και αξίες σύμφυτες με τον Άνθρωπο, την αξία του και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του.

Το  δεύτερο μήνυμα συνίσταται στο ότι τα μεγάλα και τα σημαντικά, τους εθνικούς μας στόχους, τους επιτύχαμε ενωμένοι. Και τούτο διότι, λίγες ημέρες μετά την πάνδημη ενωτική «έκρηξη» των Ελευθέρων Αθηνών, άρχισε πάλι το σαράκι του διχασμού να κατατρώει τον κορμό του Έθνους και του λαού μας. Βέβαια, ο διχασμός προϋπήρχε και κατά τη διάρκεια των κατοχικών ετών. Τότε ήταν που κάποιοι θεωρούσαν ότι πρέπει να έχουν το μονοπώλιο της αντίστασης και επιχειρούσαν να εξοντώσουν –με επιτυχία κάποιες φορές- κάθε άλλη δημοκρατική και εθνική οργάνωση.

 Το ιστορικό λοιπόν δίδαγμα και όσα επακολούθησαν, είναι σαφές: Να υπερασπισθούμε τον Άνθρωπο, ως φορέα δημοκρατικών δικαιωμάτων που κατοχυρώνουν την αξία του και την ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Να το πράξουμε ενωμένοι και αποφασισμένοι, απέναντι σ’ όλες εκείνες τις προκλήσεις - που ακόμη υπάρχουν- αμφισβήτησης της Ελευθερίας, της Εθνικής Ανεξαρτησίας και της Δημοκρατίας. Σήμερα μάλιστα αυτές οι προκλήσεις γίνονται τόσο περισσότερο επικίνδυνες, όσο κρύβονται κάτω από την λεοντή μιας δήθεν «ελευθερίας», η οποία ανοίγει το δρόμο σε κάθε μορφής τοξικό φονταμενταλισμό, ιδεολογικό, οικονομικό ή θρησκευτικό.

Η Ελευθερία, η Εθνική Ανεξαρτησία και η Δημοκρατία, έχουν ως πιο ύπουλο εχθρό τις διάφορες μορφές και μεταλλάξεις του ολοκληρωτισμού, που προσπαθεί διαχρονικώς να συγκαλύψει το αποκρουστικό του πρόσωπο.

ΕΜΑΣ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΜΑΣ ΞΕΓΕΛΑ!