Γενικά
Σχεδόν όλες οι πολιτικές ηγεσίες του υπ. Παιδείας επιζητούν απεγνωσμένα σωσίβιο για το ναυάγιο της κυβερνητικής τους πολιτικής στην ενοχοποίηση των εκπαιδευτικών για τα ποιοτικά εκπαιδευτικά ελλείμματα.
Σε αυτά τα πλαίσια η συζήτηση για την αξιολόγηση του εκπαιδευτικού τείνει να της δώσει μεταφυσικές διαστάσεις και να την αναγάγει σε πανάκεια για την επίλυση όλων των προβλημάτων του σχολείου.
Είναι σαφές ότι οι περισσότεροι από αυτούς που μιλούν για την αξιολόγηση, όντας ουσιαστικά έξω από το εκπαιδευτικό σύστημα, αυτό που αντιλαμβάνονται είναι μια διαδικασία αστυνόμευσης των εκπαιδευτικών. Ακόμα και αν κάνουμε δύο παραδοχές, ότι δηλαδή ο μηχανισμός αξιολόγησης δεν θα είναι κομματικά ελεγχόμενος και ότι ισχύει η αντίληψη που έχουν ορισμένοι σχετικά με την στάση και την υποτιθέμενη ανεπάρκεια της πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών, απομένουν τα ερωτήματα για το τι μπορούμε να προσδοκούμε είτε από την συγκεκριμένη αξιολόγηση που προωθεί το ΥΠΕΠΘ είτε από κάποια άλλη αξιολόγηση.
Η απάντηση σε καμία περίπτωση δεν είναι και δεν μπορεί να είναι εύκολη.
Επίσης αν κοιτάξουμε γύρω μας με κριτική μάτια μπορούμε εύκολα να διαπιστώσουμε ότι και εκεί που υποτίθεται ότι υπάρχει και λειτουργεί η «αξιολόγηση» τα αποτελέσματα είναι ανύπαρκτα ή πενιχρά. Είναι λοιπόν λάθος να ελπίζουμε ότι θα συμβεί κάτι διαφορετικό με την εκπαίδευση.
Είμαστε υπέρ της αποτίμησης του συνόλου του εκπαιδευτικού συστήματος και των επί μέρους συντελεστών του δίχως υστεροβουλίες και κομματικές στοχεύσεις.
Διαφωνούμε στους στόχους και τις διαδικασίες που προωθεί η κυβέρνηση γιατί δεν οδηγούν στην βελτίωση της εκπαίδευσης γενικότερα αλλά ούτε ειδικότερα των εκπαιδευτικών αφού αυτό που γίνεται στην πραγματικότητα είναι η προώθηση του κομματικού ελέγχου της στελέχωσης της.
Αλλά το σημαντικότερο είναι ίσως ότι η αξιολόγηση είναι μονομερής και πρόχειρη.
Είναι δυνατόν η αξιολόγηση να αφορά μόνο τους εκπαιδευτικούς και να μην αφορά το περιεχόμενο της εκπαίδευσης;
Γράφονται δεκάδες βιβλία τα οποία σε ένα ή δύο χρόνια αποσύρονται ως ακατάλληλα έχοντας εν τω μεταξύ ταλαιπωρήσει δεκάδες χιλιάδες μαθητές. Ποίος αξιολόγησε τους συγγραφείς, τις επιτροπές κρίσεως, ή αυτούς που ανέθεσαν την συγγραφή; Ποιος από τους αρμόδιους αξιολογήθηκε για να σταματήσει να καλοπληρώνεται ταλαιπωρώντας τους μαθητές.
Τα μαθήματα μπαινοβγαίνουν στα ωρολόγια προγράμματα ανάλογα με την παρέμβαση των επιμέρους κλάδων ταλαιπωρώντας τους μαθητές και αναστατώνοντας τα σχολεία. Ποιος από αυτούς που έχουν την ευθύνη για την διαμόρφωση των προγραμμάτων απομακρύνθηκε για να μην πειραματίζεται στο μέλλον στις πλάτες των μαθητών.
Δεν πρόκειται πότε να αποδεχθούμε να χρησιμοποιείται η αξιολόγηση με τον τριπλό χαρακτήρα που επιχειρεί σήμερα η κυβέρνηση, πρώτον για να αποπροσανατολίσει την κοινή γνώμη από τις ευθύνες της για τα ελλείμματα της αλλοπρόσαλλης εκπαιδευτικής πολιτικής της, δεύτερον για να ενοχοποιήσει τους εκπαιδευτικούς για την ανεπάρκεια του εκπαιδευτικού συστήματος να ανταποκριθεί στις ανάγκες των μαθητών, και τρίτον για να χειραγωγήσει κομματικά κατ’ αρχήν την στελέχωση και στη συνέχεια όλο το εκπαιδευτικό προσωπικό.
Συνοψίζοντας, τονίζουμε για μια ακόμα φόρα ότι:
Το μεγάλο πρόβλημα του εκπαιδευτικού μας συστήματος δεν είναι στο εκπαιδευτικό προσωπικό. Είναι στον γενικότερο σχεδιασμό του. Είναι στα ωρολόγια και αναλυτικά προγράμματα και στα βιβλία. Είναι στην έλλειψη εσωτερικής συνοχής των προγραμμάτων λόγω της ανυπαρξίας συγκεκριμένων στόχων και σοβαρού προγραμματισμού. Είναι στην ανυπαρξία επιμόρφωσης και στην κομματικοποίησης της στελέχωσης. Είναι στην δραματική υποχρηματοδότηση λόγω της οποίας η υλικοτεχνική υποδομή το εκπαιδευτικό προσωπικό και τα προγράμματα πάσχουν.
Ειδικά
Η Δ.Α.Κ.Ε Δ.Ε εδώ και πολλά χρόνια έχει ταχθεί υπέρ της θεσμοθέτησης μιας αξιολόγησης με καθαρά παιδαγωγικά κριτήρια που θα αφορά το σύνολο των εκπαιδευτικών δομών αλλά και του εκπαιδευτικού έργου. Στόχος αυτής της αξιολόγησης θα πρέπει να είναι η καταγραφή των ελλείψεων, η επισήμανση προβλημάτων και η χάραξη μιας διορθωτικής πολιτικής που θα βελτιώνει το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Αξιολόγηση αντικειμενική που δεν θα στηρίζεται στη κρίση μονοπρόσωπων οργάνων και στην οποία ο ρόλος του Συλλόγου Διδασκόντων θα είναι ουσιαστικός.
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ
Α. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να είναι η ψυχή του σχολείου και να εμπνέει και να καθοδηγεί το μαθητή. Θεωρούμε ότι είναι ο βασικός συντελεστής της εκπαιδευτικής διαδικασίας και με το ζήλο του μπορεί να ξεπεράσει τις δυσκολίες που προκύπτουν λόγω της άσχημης οικονομικής συγκυρίας.
Β. Δε μπορεί το Υπουργείο Παιδείας να επικαλείται μεμονωμένα αρνητικά περιστατικά , που αφορούν μικρή μειοψηφία εκπαιδευτικών, για να επιβάλει ένα σχέδιο αξιολόγησης.
Γ. Οι εκπαιδευτικοί δε γίνονται καλύτεροι με τη μισθολογική τους καθήλωση, αλλά με τη συστηματική επιμόρφωση.
Η Δ.Α.Κ.Ε είχε ξεκάθαρα τονίσει ότι:
· Βασική προϋπόθεση για την πραγματοποίηση ουσιαστικού διαλόγου είναι η αποσύνδεση της αξιολόγησης από κάθε μισθολογική και βαθμολογική εξέλιξη.
· Αποτελεί «κόκκινη» γραμμή για την παράταξη μας η πιθανή σύνδεσης της αξιολόγησης με απολύσεις.
· Υπάρχει καχυποψία απέναντι στην αξιολόγηση, που θα εφαρμοστεί από στελέχη της εκπαίδευσης που η επιλογή τους (Διευθυντές Διευθύνσεων Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Σχολικοί Σύμβουλοι, Διευθυντές Σχολείων) έχει γίνει με αναξιοκρατικά και κομματικά κριτήρια.
· Πρέπει να υπάρχουν οι δικλείδες ασφαλείας προς όφελος των αξιολογουμένων που θα τους προστατεύουν από τυχούσες απειλές και αυθαιρεσίες των αξιολογητών. Πρέπει να θεσμοθετηθούν όροι και κανόνες αντικειμενικοί ώστε να γνωρίζει ο αξιολογούμενος.
· Ουσιαστικό ρόλο στην αξιολόγηση πρέπει να έχει ο Σύλλογος Διδασκόντων.
· Είναι απαραίτητο επίσης να προβλέπεται και διαδικασία «από τα κάτω προς τα πάνω» αξιολόγησης.
Η Δ.Α.Κ.Ε. λέει ΟΧΙ:
· στη συνέντευξη ως εργαλείο μεροληπτικής και υποκειμενικής κρίσης.
· στην Αξιολόγηση – Χειραγώγηση.
· στην αξιολόγηση από κομματικά επιλεγμένα στελέχη της εκπαίδευσης.
· στην βαθμολογική με αριθμητική κλίμακα αξιολόγηση.
· σε αξιολόγηση που δεν θα κατηγοριοποιεί τα σχολεία και δεν θα χειραγωγεί τον εκπαιδευτικό.
ΑΥΤΟΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΧΟΛΙΚΗΣ ΜΟΝΑΔΑΣ
Λέμε ΝΑΙ στην αυτοαξιολόγηση του σχολείου:
· ως μια καθαρά εσωτερική διαδικασία του συλλόγου διδασκόντων.
· που θα περιλαμβάνει εκθέσεις οργάνωσης, και αποτίμησης του εκπαιδευτικού έργου.
· που θα συντάσσονται από τον σύλλογο διδασκόντων και μόνο (αν αυτός το επιθυμεί μπορεί να ζητήσει την βοήθεια σχολικού συμβούλου ή του συμβούλου εκπαιδευτικών θεμάτων).
Λέμε ΟΧΙ στην λογοδοσία του σχολείου που:
· θα έχει οποιαδήποτε εξωτερική παρέμβαση ο Δήμος.
· θα συμμετέχει το σχολικό συμβούλιο.
· θα έχει εξωτερικό αξιολογητή χωρίς αίτημα του συλλόγου διδασκόντων.
· θα συμμετέχει ο σύλλογος γονέων.
· θα συμμετέχουν τα μαθητικά συμβούλια.
· θα χρησιμοποιηθεί για κατηγοριοποίηση των σχολικών μονάδων.
· θα συνδέεται με την εξωτερική αξιολόγησή των σχολείων, τις επιδόσεις των μαθητών αλλά και την ατομική αξιολόγηση του εκπαιδευτικού.
· Θα δημοσιοποιούνται τα συμπεράσματα
Συνδυαστικά με την αξιολόγηση η ΔΑΚΕ καθηγητών προτείνει:
ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗ
Η Δ.Α.Κ.Ε Δ.Ε προτείνει την ίδρυση Σχολής Επιμόρφωσης Εκπαιδευτικών, που θα αναλαμβάνει τη συστηματική επιμόρφωση των συναδέλφων, έτσι ώστε να παραμένουν επιστημονικά επαρκείς, παρακολουθώντας και τις σύγχρονες παιδαγωγικές αντιλήψεις. Οι εκπαιδευτικοί που επιμορφώνονται θα πρέπει να απαλλάσσονται από τα διδακτικά τους καθήκοντα, λαμβάνοντας πλήρεις αποδοχές. Η επιμόρφωση πρέπει να είναι συστηματική και να αφορά μεγάλο αριθμό εκπαιδευτικών. Όλοι οι εκπαιδευτικοί πρέπει να παρακολουθήσουν μια τουλάχιστον ετήσια επιμόρφωση στη διάρκεια του υπηρεσιακού τους βίου. Επιπρόσθετα θα πρέπει να προβλέπονται ταχύρρυθμες επιμορφώσεις, ώστε η επιμόρφωση να είναι συνεχής.
ΣΤΕΛΕΧΗ ΤΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ
Η ΔΑΚΕ Δ.Ε πιστεύει ότι θα πρέπει να μπει επιτέλους ένα τέλος στο όργιο αναξιοκρατίας που επικράτησε στο πρόσφατο παρελθόν στην επιλογή στελεχών. Για το λόγο αυτό προτείνουμε την ίδρυση Σχολής Στελεχών για την εκπαίδευση. Η επιλογή των φοιτούντων θα γίνεται με διαγωνισμό. Έτσι θα σταματήσει η επιλογή των αρεστών.
Η ΔΑΚΕ Δ.Ε προτείνει: Τα Στελέχη της εκπαίδευσης θα επιλέγονται από τους απόφοιτους της Σχολής Στελεχών.
Για το μεσοδιάστημα και μέχρι την αποφοίτηση των πρώτων πτυχιούχων, να γίνουν νέες αξιοκρατικές κρίσεις.
Τα συστήματα της αξιολόγησης που προτάθηκαν από το υπ. Παιδείας τα προηγούμενα χρόνια:
· Συνέδεαν την αξιολόγηση με τη μισθολογική προαγωγή στον επόμενο βαθμό.
· Υπήρχαν προκαθορισμένες ποσοστώσεις για τη μετάβαση από τον ένα βαθμό στον άλλο, με αποτέλεσμα να είναι δυνατόν να απορριφθούν συνάδελφοι, παρά τη θετική τους παρουσία στο χώρο του σχολείου.
· Η κρίση θα γίνονταν από μονοπρόσωπα όργανα, με αριθμητική κλίμακα.
· Είχε πρωτίστως δημοσιονομικές στοχεύσεις, επιδιώκοντας την περιστολή του μισθολογικού κόστους.
Γι αυτούς τους λόγους, δεν αποδεχτήκαμε αυτές τις μορφές της αξιολόγησης.
ΘΕΣΗ ΤΗΣ ΟΛΜΕ για την Αξιολόγηση
· Ο κλάδος είναι υπέρ της αξιολόγησης του εκπαιδευτικού έργου (8ο συνέδριο) και κατά κάθε αξιολόγησης - χειραγώγησης του εκπαιδευτικού (14ο και 15ο Συνέδριο).
Εάν η θέση του κλάδου ήταν αρνητική για κάθε μορφή αξιολόγησης η θέση του θα ήταν «όχι στην αξιολόγηση» αντί του «όχι στην αξιολόγηση - χειραγώγηση».
· Οι θέσεις που ψηφίζονται στα Συνέδρια της ΟΛΜΕ ανατρέπονται μόνο στα Συνέδρια. Ας περιμένουν λοιπόν το Συνέδριο της Ομοσπονδίας και να καταθέσουν εκεί τις προτάσεις τους όσοι το επιθυμούν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σχολιάστε κοσμίως.