Ο προϋπολογισμός 2014, η ελευθερία και η εθνική μας ανεξαρτησία

Του Σπύρου Κανελλόπουλου

Ένας από τους χειρότερους προϋπολογισμούς (και για την παιδεία) είναι αυτός που κατέθεσε η κυβέρνηση στη Βουλή. 

Σύμφωνα με ανακοίνωση της ΟΛΜΕ, οι δαπάνες για την Παιδεία στον τακτικό προϋπολογισμό, μειώνονται κατά 5,8% σε σχέση με τις δαπάνες του 2013 (266 εκατομμύρια € λιγότερα).

Συνολικά οι δαπάνες για την Παιδεία (τακτικός προϋπολογισμός και Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) από το 2009 μέχρι το 2014 μειώνονται κατά 35,5% (2,5 δισ. € λιγότερα).

Ήδη, με τις προηγούμενες περικοπές, έχουμε δραματικές επιπτώσεις στο δημόσιο σχολείο και τους διδάσκοντες σ' αυτό:

• Υπάρχει ήδη, η δραστική μείωση του αριθμού των εκπαιδευτικών.
• Υπάρχουν ήδη, οι μεγάλες μειώσεις των λειτουργικών δαπανών.
• Υπάρχουν ήδη, οι καταργήσεις υποστηρικτικών εκπαιδευτικών δομών.
• Υπάρχει ήδη,η αύξηση του αριθμού μαθητών στην τάξη.

 Όλα τα παραπάνω αναφέρονται ενδεικτικά και συμβαίνουν πριν εφαρμοστεί ο νέος προϋπολογισμός!

  Από τον προγραμματισμό του Υπ. Παιδείας που περιέχεται στον προϋπολογισμό του 2014, διαφαίνονται κάποιες επιπτώσεις. Ενδεικτικά αναφέρονται:

• Οι 1676 νέες καταργήσεις συγχωνεύσεις σχολείων.
• Το Π.Δ. για τις υποχρεωτικές μεταθέσεις των εκπαιδευτικών.
• Η μείωση του αριθμού των αναπληρωτών - ωρομισθίων.
• Ο «εξορθολογισμός » του μισθολογικού κόστους για τους εκπαιδευτικούς.
  Σχόλιο: Δηλαδή η μείωση μισθών αλλά και του αριθμού των μονίμων εκπαιδευτικών;
• Η προώθηση και ολοκλήρωση των αντιεκπαιδευτικών αλλαγών που προβλέπονται με τον νόμο για τα γενικά λύκεια και την ΤΕΕ, την αξιολόγηση, κ.λ.π.
  
  Μπροστά σ' αυτά που μας ετοιμάζουν, πρέπει να σταθούμε όρθιοι και ενωμένοι σαν μια γροθιά.
  
  Ας μην ξεχνάμε! Δεν δέχεται επίθεση μόνο η Παιδεία.
  
    Η νεοφιλελεύθερης έμπνευσης πολιτικές των περικοπών μισθών, συντάξεων και κοινωνικών δαπανών, της διάλυσης του δημόσιου τομέα και των απολύσεων σε συνδυασμό με την σοσιαλιστικού τύπου επιδρομή στα εισοδήματα, τα ακίνητα και την ατομική περιουσία μέσω της αύξησης της φορολογίας, έχουν βαθύνει την ύφεση, νεκρώσει την αγορά και εκτινάξει στα ύψη την ανεργία.
  Είναι σχεδόν βέβαιο, ότι αν συνεχίσουν να εφαρμόζονται οι πολιτικές αυτές, θα οδηγηθούμε πολύ γρήγορα, στο «τσουνάμι της κοινωνικής έκρηξης».
  Κατά τον Αριστοτέλη, η Μεσαία τάξη απετέλεσε διαχρονικά τον πιο ισχυρό παράγοντα συνεκτικότητας κάθε κοινωνίας. Δυστυχώς για τη χώρα μας σήμερα, η βίαιη και διαρκής φτωχοποίηση του μεγαλύτερου τμήματος του ελληνικού λαού, προλεταριοποιεί την μεσαία τάξη στην οποία στηρίχθηκε το μεταπολεμικό ελληνικό θαύμα. Με τη συρρίκνωση και την ουσιαστικά εξαφάνιση της μεσαίας τάξης, η ελληνική κοινωνία χάνει ένα από τα πιο βασικά της στηρίγματά και αποσυντίθεται.
  Κάποιοι φαίνεται να μην αντιλαμβάνονται ότι η Ελλάδα δεν είναι εταιρεία αλλά πρώτα και κύρια, είναι οι άνθρωποί της και συγχέουν έτσι τη Πολιτική με τη Λογιστική. Ξεχνούν ότι η φιλελεύθερη παράταξη υπήρξε λαϊκή υπό την έννοια  ότι στηρίχθηκε, σεβάσθηκε και υπηρέτησε το λαό. Επιπλέον η παράταξη αυτή, από ιδρύσεως του νέου Ελληνικού κράτους έως και το έπος του 40, της εθνικής αντίστασης και του αγώνα της ΕΟΚΑ στην Κύπρο, έχει δώσει μάχες για την ελευθερία του έθνους.
  Σήμερα δυστυχώς, εθνική ανεξαρτησία και  λαϊκή κυριαρχία αμφισβητούνται στην πατρίδα μας, και όλη η Ευρώπη έχει παγιδευτεί στο ανεξέλεγκτο κερδοσκοπικό παιχνίδι των τραπεζών. Σήμερα, το  βασικό διακύβευμα  για όλους μας είναι η ελευθερία και όχι η πληρωμή των δόσεων και η μη κατάρρευση των τραπεζών. Χωρίς την ελευθερία δεν έχουν νόημα ούτε η παιδεία, ούτε η υγεία, ούτε η οικονομία.
  Σπύρος Παν. Κανελλόπουλος

  Μαθηματικός

  Στέλεχος της Δ.Α.Κ.Ε. Καθηγητών Δ.Ε. Ανατ. Αττικής

  (math-telos-agras.pblogs.gr)